Tarım ranta yenik düştü, yakında saksıda tarıma geçeceğiz!

Çiftçinin tarlayı terk etmesi ve betonlaşma etkisiyle tarım arazileri yok oluyor. Türkiye’de, son 30 yılda tarım arazilerinin yaklaşık yüzde 13’ünü kaybetti.

Türkiye genelinde son 30 yılda tarım arazilerinde önemli bir azalma yaşanıyor. Türkiye 30 yıllık tarım eğitimi yüzde 13’ünü, Antalya ise yüzde 15’ini kaybetti. Üretimden vazgeçen çiftçi, sera ve tarlalarını müteahhitlere vererek depo ve daire yaptırıp kira geliriyle geçinmeyi tercih ediyor.

Özellikle Antalya gibi turizm ve tarımın bir arada yoğun olarak yapıldığı bölgelerde bu azalma daha belirgin hale geliyor.

Antalya, örtü altı tarımın merkezi konumunda olup, naylon ve cam seralarda yıl boyunca sebze ve meyve üretimi gerçekleştiriliyor. Gazipaşa ilçesi muz ve tropikal meyve üretiminde, Manavgat ilçesi ise muz yetiştiriciliğinde dikkat çekiyor.

BETONLAŞMA VE TURİZM SEKTÖRÜ

Ancak, artan girdi maliyetleri nedeniyle üreticiler tarım için kullandıkları arazileri terk etmeye başladılar. Antalya’da tarım arazilerinde yüzde 15’in üzerinde bir azalma gözlemleniyor. Bu durum, tarım alanlarının betonlaşma ve turizm sektörünün genişlemesiyle birlikte gerilemesine neden oluyor.

Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Mustafa Erkan, betonlaşmanın turizm kenti olan Antalya’da daha belirgin olduğunu belirtti. Türkiye’nin tarım alanlarında genel bir azalma yaşandığını ancak üretim anlamında halen Avrupa’nın önemli bir tarım üreticisi olduğunu vurguladı.

TARIM ARAZİLERİNİ MÜTEAHHİTLERE DEVREDİYORLAR

Çiftçiler, artan maliyetler ve gençlerin tarımsal üretimden uzaklaşması nedeniyle üretimi bırakmak zorunda kaldıklarını ifade ediyorlar. Girdi maliyetlerinin yüksek olması, seracılığın ekonomik olarak zorlaşmasına yol açıyor. Bu nedenle birçok çiftçi, tarım arazilerini müteahhitlere devrederek depo veya konut yapımı gibi alternatif gelir kaynakları arıyorlar.

Özetle, artan maliyetler ve tarımın ekonomik olarak zorluğu, çiftçileri üretimden uzaklaştırıyor ve tarım arazilerinin alternatif amaçlar için kullanılmasına yol açıyor. Bu durum, tarım sektöründe sürdürülebilirlik ve gelecek perspektifi açısından önemli bir sorun olarak karşımıza çıkıyor.