Project Syndicate: Trump’tan ABD Ordusuna Sert Mesajlar

Güvenliğin Tanımı Değişiyor

ABD Başkanı Donald Trump’ın göreve döndükten sonra attığı adımlar, ülkede güvenlik kavramının yeniden şekillendiğini ortaya koyuyor. Savunma Bakanı Pete Hegseth’in atandığı ilk günlerde üst düzey askeri liderlerin görevden alınması, Trump’ın silahlı kuvvetlerde tam kontrol kurma amacını net biçimde gösterdi. Genelkurmay Başkanı da dahil olmak üzere çok sayıda dört yıldızlı ve daha alt rütbeden generalin görevden alınması, askeri hiyerarşide büyük bir değişim başlattı.

Askeriye İçin Yeni Bir Anlam: Dış Tehdit Değil, İç Düşman

Trump’ın bir ay sonra, iç savaş dönemindeki Konfederasyon generallerinden birinin adını taşıyan askeri üsse yaptığı ziyaret, klasik güvenlik anlayışının ötesine geçtiğini gösterdi. Konuşmasında ne Çin tehdidine ne de Rusya’nın Ukrayna işgaline değindi. Onun yerine, ABD ordusunun tarihi başarılarını kendi liderliğiyle ilişkilendirdi. Anayasal haklardan, demokrasiden ve halkı savunma sorumluluğundan hiç söz etmeyen Trump, askeri başarıları kişisel gücünün temeli olarak sundu.

Bu yaklaşım, tarihsel faşizmin temel ilkelerine göz kırpıyor: Düşmanı tanımlayan, iktidarı elinde tutar. Ancak Trump’ın düşmanı dışarıda değil, içeride: Gazeteciler, protestocular, göçmenler ve muhalif siyasetçiler.

Göçmen Karşıtlığı Üzerinden Yeni Bir İç Savaş

Trump, konuşmasında ABD-Meksika sınırındaki göçmen operasyonlarını, Amerikan askerlerinin Vietnam veya Kore’deki fedakarlıklarıyla kıyasladı. Bu retorik, Amerikan askerlerini silahsız sivillere karşı kahraman gibi konumlandırma çabası olarak yorumlandı.

Ayrıca Trump, ordu mensuplarını açıkça Anayasa’ya değil, şahsına bağlı olmaya çağırdı. Biden’la alay ederek kalabalığı kendi karizması etrafında topladı ve kişisel sadakati, anayasal sorumluluğun önüne koydu. Bu, orduyu bireye bağlı bir güvenlik gücüne dönüştürme çabası olarak değerlendiriliyor.

Yeni Rejim Anlayışı: Yasalar Değil Liderlik Önemli

Trump’ın konuşması yalnızca söylemsel bir çıkış değil; aynı zamanda bir rejim değişikliğinin sinyaliydi. “İşgal” olarak tanımladığı göç hareketi üzerinden, Amerikan ordusunu iç güvenlik gücüne dönüştürmeyi hedefliyor. Kaliforniya’daki seçilmiş yetkilileri “işgalcilere yardım etmekle” suçlaması, demokratik temsilcileri düşmanlaştırma stratejisinin bir parçası olarak görülüyor.

Bu çerçevede, Trump yalnızca göçmenleri değil, göçmenleri savunan herkesi hedef tahtasına koyuyor. Bu durum, ordu içerisinde farklı kökenlerden gelen askerler arasında da derin gerilimlere yol açabilir.

Halktan Gelen Yanıt: Demokrasi Ayakta mı?

Trump’ın orduyu kişisel gücü için kullanma çabalarına karşılık, halktan büyük bir tepki geldi. Trump’ın doğum günüyle çakışan ordu yürüyüşü düşük katılımla sonuçlanırken, ülke genelinde “No Kings” sloganıyla düzenlenen kitlesel protestolar tarihe geçti. 4 milyondan fazla kişi 2.100 şehirde sokaklara çıkarak demokrasiye sahip çıktığını gösterdi.

Bu protestolar, Trump’ın halk desteğini kaybettiğine ve ABD toplumunun hala kolektif bilincini koruduğuna işaret ediyor. Gözlemciler, Trump’ın iç düşman yaratma stratejisinin toplumsal birlik duygusunu güçlendirdiğini belirtiyor.

Sonuç: Ordu Kimin İçin Var?

Trump’ın son dönemdeki politikaları, ABD ordusunun rolüne dair temel bir sorgulamayı gündeme getiriyor: Ordu dış tehditlere karşı mı, yoksa iç muhalefeti bastırmak için mi var? Demokratik bir toplumda bu sorunun cevabı nettir. Ancak Trump’ın söylemleri ve uygulamaları, ABD’de bu netliğin kaybolduğunu ve rejim anlayışının kökten değiştirilmeye çalışıldığını gösteriyor.

Bu gelişmeler, yalnızca bir başkanın politikaları olarak değil; anayasa, yurttaşlık ve kolektif hafıza açısından da büyük önem taşıyor. ABD ordusu, sadakatini bireye mi yoksa halka ve hukuka mı vereceğini yeniden tanımlamak zorunda kalabilir.